Huize bedheljada

Nadat ik gestopt was met mijn stage bij stichting Claudia A ben ik gelijk op zoek gegaan naar een nieuwe stageplek. Deze vond ik al snel bij huize Bedheljada. Dit is een opvang voor mensen met meervoudige beperkingen. Er wordt 24-uurs opvang geboden en daarnaast is er ook een dagopvang. Er wonen hier 31 bewoners, verdeeld over drie groepen. De leeftijden verschillen van 2 tot 36 jaar. Ook gaan de bewoners naar de activiteiten begeleiding en worden er andere activiteiten georganiseerd zoals zwemmen, cliniclowns die langskomen, meedoen aan het kinderboekenfestival e.d. Ik loop hier nu een week stage en het bevalt me erg goed. Ik krijg veel vrijheid om zelf dingen te ondernemen en te organiseren en ik word goed begeleid. Zelf ben ik nu ook bezig om bij het vlinderbad een mooie muurschildering te maken. Helaas is de muur niet op de juiste manier geverfd waardoor we eerst die verf van de muur moeten krabben. Leuk werkje om te doen, als het even wat rustiger is op de groep. Helaas is de koers deze week gedaald van 4,2 SRD naar 3,6. Achteraf had ik toen de koers hoog was mijn geld moeten wisselen maar nu probeer ik gewoon zo min mogelijk inkopen te doen. Eerst maar eens wachten tot de koers weer wat gestegen is. Ik wacht daarom ook maar even met verf kopen. Het heeft ook geen haast :p ik ben toch in Suriname?

Vorige week vrijdag was het holi pagwa, dit is een Hindoestaans feest waarmee het begin van de lente wordt gevierd. Het feest duurde van 12:00 tot 00:00 uur. Je gaat dan de straat op in je witte kleren, die niet lang wit blijven doordat je elkaar onder de kleurpoeder gooit. En er werd op verschillende plekken in Paramaribo muziek gedraaid en gefeest. Echt een super leuk feest en we hebben veel gelachen. Vooral de dagen erna want de poeder was je er niet zomaar af. Zelf na een week kun je het nog steeds in mijn haar zien. Laat staan bij meiden met blond haar ;p. Na een korte nacht stonden we weer vroeg op om op trip te gaan. Samen met mijn lieve vriendinnen Jinke en Anne gingen we gezellig een weekend naar Brownsberg. Tot mijn verbazing was de bus er op de afgesproken tijd. Maar dat gold niet voor iedereen die mee ging. Na een half uur vertraging gingen we toch op weg. Eerst gingen we naar het brokopondomeer. Daar zijn we toen in een bootje gestapt naar een eiland om daar lekker te eten. Daarna konden we nog zwemmen en gingen we vissen. Helaas wilden ze niet echt bijten, maar we hebben uiteindelijk toch nog één kleine piranha gevangen. s' Avonds heeft de chauffeur deze gebakken en hebben we hem lekker opgegeten. Toen we klaar waren met vissen gingen we weer terug in de boot en toen weer in de bus om naar de brownsberg te gaan. Het was een behoorlijke klim naar boven door een natte en onverharde weg maar we hebben zonder problemen de top bereikt. Boven op de berg was een kamp en we konden kiezen om in een bed of een hangmat te slapen. Ik koos voor een lekker bedje maar het lijkt me ook nog wel een keer leuk om buiten te slapen. Na het eten hebben we een avondwandeling gemaakt en bij het kampvuur nog wat gedronken. Eén voor één ging iedereen naar bed maar dat duurde niet lang. Paniek in de tent! Want het onderdak voor de hangmatten waar het merendeel al in lag te slapen was ingestort. Iedereen lag met een smak op de grond. Gelukkig was er niemand ernstig gewond, alleen blauwe plekken en kleine pijntjes.

De volgende morgen gingen we na een lekker ontbijt met pannenkoeken een wandeling maken naar de watervallen. Een stevige wandeling van 4 uur en onderweg hebben we apen, slangen, vogels en een luiaard gezien. Eenmaal aangekomen bij de waterval konden we daar lekker afkoelen maar voordat we thuis waren zweette ik alweer. Dus daar nog even weer gedoucht. Vervolgens maakten we weer aanstalten om naar huis te gaan, na een geslaagd weekend.